کنترل بازو های نمادین توسط میمون ها بواسطه BCI

نازنین گالشی

BCI(واسط مغز و رایانه ) از مجموعه ای از سنسورها و اجزای پردازش سیگنال تشکیل می شود که فعالیت مغزی فرد را مستقیما به یک سری  سیگنال های اجتماعی یا کنترلی تبدیل می کند. در این سامانه الکترود های EEG در سطح پوست قرار می گیرند و میدان الکتریکی حاصل از فعالیت نورون ها را اندازه گیری می کنند سپس این امواج بررسی شده و ویژگی های مورد نظر استخراج می شود و از روی این ویژگی ها می توان حدس زد که کاربر چه فعالیتی را در نظر دارد.

هر ساله ما شاهد تصادف های شدیدی هستیم که خسارت های جانی مثل فلج شدگی را به دنبال دارد که بسیاری از انها ماندگار بوده و مبتلایان هرگز قادر به راه رفتن نخواهند بود. خبر خوب در این میان یافته های جدید و پیشرفت هایی است که امیدها را زنده می کنند. تازه ترین خبرها نشان می دهد دانشمندان در تلاشند با کمک روشهای درمانی حرکت را به بعضی از انها برگردانند.محققان دانشکده Duke توانایی کنترل اندام مجازی را در میمون ها به کمک BCI  ایجاد کردند.در ابتدا میمونهای رزوس از براب راحتی در حرکت از چوب هایی مثل عصا استفاده می کردند اما قرار گیری BCI در مغز انها باعث شد تا حرکات را با فکر خود مدیریت کنند. طراحی پیچیده تر و البته پیشرفته تر BCI باعث می شود تا بتوان مشکلات حرکتی خیلی از بیماران را حل کرد.

نظر شما چیست، چه آینده ای برای این رویکرد متصور هستید؟