هیدروژلهای مؤثر برای درمان زخم های حاصل از سوختگی

محققان در مؤسسه مهندسی زیستی و فناوری نانو در مطالعات حیوانی در سنگاپور یک nanogel ساختند که بسیار در ترویج بهبود زخم ها و سوختگی های درجه دوم و سوم عالی است.مواد بکار رفته در این هیدروژل پپتید است که مانند یک داربستی که سلول میتواند در آن رشد کند ، کار میکند.

هنگامی که آب به این داربست اضافه شود پپتیدها به طور طبیعی با هم تبدیل به الیاف می شوند و آب را در داخل خود به دام می اندازد، این کار باعث میشود که رطوبت هیدروژل برای رشد سلولی حفظ شود.محققان همچنان در مقابل این هیدروژل از پانسمان سیلیکونی هم استفاده کردند که آن هم برای بهبود زخم بسیار مناسب است.

در مطالعات حیوانی، هیدروژل تنها پس از دو هفته نزدیک به ۱۰۰٪ باعث بسته شدن زخم می شود، اما پانسمان سیلیکون ، در همان مدت زمان فقط ۶۳٪ از منطقه زخمی را میبندد.

این کار بر روی پپتیدهای ذکر شده در سال ۲۰۰۹ توسط دکتر شارلوت هاوزر که رهبر تیم و محقق اصلی بود کشف شده است.

پپتیدهایی که در گذشته استفاده میشد از نوع آلیفاتیک بودندو از اسید آمینه های کمتری در مقایسه با پپتیدهای امروزه استفاده می شد.

امید بر این است که این پپتیدهای جدید طوری مورد استفاده قرار گیرد ، به منظور توسعه جایگزین پوست مصنوعی برای سوختگی های عمیق.